سودابه جعفری/ وی با انتقاد جدی از به شهرداری مشهد گفته بود که این موضوع مطالبه جدی شوراست و باید سهم مشخصی برای بانوان در مدیریت شهری در نظر گرفته شود.
اما در ادامه مطلب جالب توجه دیگری نیز رئیس شورای شهر مطرح می کند که حکایت از کم بودن مدیرانی دارد که ریسک حضور زنان در پست های ارشد سازمانی را بپذیرند.
حال آنچه که به ذهن نگارنده یادداشت متبادر می شود عدم قبول مسئولیت ها و نقش های کاری زنان در حوزه های مختلف از سوی نگاه حاکم بر جامعه است. به نظر می رسد بیشتر سخنان مدیران در جلسات رسمی و غیر رسمی مبنی بر اینکه زنان نیمی از جمعیت کشور را تشکیل داده و در پست های مدیریتی باید حضور فعال داشته باشند کاملا جنبه نمایشی دارد.
پر واضح است در این سال های اخیر همان حضور و مشارکت محدود و معدود زنان در برخی فعالیت های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی نشان از شایستگی و توانمندی آن ها داشته و نادیده گرفتن این توانایی ها از سوی برخی مدیران ارشد بیش از آنکه حاکی از ضعف مدیریتی زنان باشد نشان دهنده فقدان قوه نگرشی جامع و التزام به شایسته سالاری در این مدیران است.
اگر بخواهم سخنان رئیس شورای شهر مشهد را به حوزه نیشابور تعمیم دهم و برآوردی از حضور زنان در پست های مدیریتی شهرستان داشته باشم می توان گفت در سال های اخیر هیچ مدیر زنی در سازمان‌ها و نهادهای بالاخص دولتی این شهرستان ندیده‌ام و حتی اگر زنان انگشت شماری که برای پست های ارشد مدیریتی انتخاب شده اند چند صباحی بیشتر در این جایگاه ماندگار نبوده‌اند.
در ادامه رئیس شورای شهر مشهد بیان کرده است موانعی در سطح شهر مشهد در این زمینه داریم و با انتصاب خانم‌ها مخالفتهایی صورت می‌گیرد. حال این پرسش مطرح می گردد آیا می توان این موانع را به نیشابور هم تسری داد؟
به عنوان یک فعال اجتماعی و اقتصادی که چند صباحی‌ست در عرصه های مختلف فعالیت کرده ام و مسئولیت پذیری زنان را در حوزه های مختلف به وضوح دیده ام از مقام نظارتی شهرستان خواستارم اگر چنین موانعی جهت عدم بکارگیری زنان در این شهرستان وجود دارد صراحتا اعلام کند و مدیران و روسای سازمان ها و ادارات را موظف به بکارگیری زنان توانمند زیر مجموعه شان در پست های مدیریتی کند و خود نیز در این امر خطیر پیش قدم گردد.
