اگر چه دولتمردان دیپلماسی اقتصادی را سرلوحه کار خود قرار دادند اما تا زمانی که مشکلات بخش تولید و صادرات رفع نشود نمی توان از دیپلماسی اقتصادی انتظار داشت کمک شایانی به اقتصاد کشور بکند.
به گزارش خط بازار؛ بخشی از مشکل صادرات در کشور به دلیل مشکل در سرمایه گذاری و تولید، مسائل زیرساختی و لجستیکی، مشکلات بانکی و برخی مسائل دیگر است که خارج از حوزه دیپلماسی اقتصادی قرار داد لذا تا زمانی که این مشکلات رفع نشود نمی توان از دیپلماسی اقتصادی انتظار معجزه در رشد اقتصادی کشور داشت.

کاهش صادرات
رییس کمیسیون توسعه صادرات اتاق بازرگانی مشهد از پایین آمدن آمار صادرات خبرداده و می گوید: متاسفانه آمار صادرات واقعی به شدت پایین آمده است و کسی صادرات انجام نمی دهد واگر این نسل را ما دیگر نداشته باشیم نسل جدید کار های مارا انجام نمی دهد زیرا این شیوه را قبول ندارد.
حسین محمدیان اظهار می کند: متاسفانه بخش عمده ای از مشکلات ما داخلی است و در واقع ما درخارج از کشور چنین مشکلاتی را به این شیوه مشاهده نمی کنیم.
عضو هیئت رییسه اتاق بازرگانی مشهد می افزاید: این که به مردم بگوییم تو فقط باید تولید داخل را مصرف کنی، اشکالی ندارد وکالای تولید داخل بطور قطع در اولویت است ولی این موضوع در رقابت با تولید است.
رئیس هیات اجرایی اتاق بازرگانی صنایع معادن و کشاورزی ایران نمایندگی نیشابور گفت: چطور می شود برند «ال جی» محصول کشور کره به عراق ارسال می شود سپس توسط کولبر وارد کشور شده و پس از حمل به تهران به دست مصرف کننده می رسد اما قیمتش از محصول تلویزیون تولید داخل مانند « اسنوا» ارزان تر است؟!

مونتاژ کار خودکفا نمی شود
عضو هیئت رییسه اتاق بازرگانی مشهد با بیان آن که متاسفانه ما تولید کننده تلویزیون نیستیم بلکه مونتاژ کاریم می گوید: ما تمام ارز هایمان در این سه الی چهارساله به مونتاژ کارها داده ایم و این کار هیچ سودی برای توسعه کشور نداشت.
وی با اشاره به خودرو های موجود در بازار اظهار می کند: شما مشاهده می کنید که در بحث خودرو چینی امروز چه گرفتاری برای مردم به وجود آورده است؟آیا تاکنون حساب کرده ایم که چقدر ما مواد خام صادر کرده ایم، ارز خرج کردیم تا خودروی چینی با این کیفیت به مردم تحویل بدهیم؟
محمدیان اذعان می کند: این در حالی است ک همه آنهایی که این خودرو را خریداری کردند امروز برای تامین لوازم یدکی آن مانده اند لذا در حوزه لوازم خانگی نیز توسعه صنعتی ما به همین شکل است و لذا فقط مونتاژ می کنیم و این نامش تولید و خود کفایی نیست!
وی می گوید: بتازگی در جلسه ای بانک تجارت اعلام کرد من در قرقیزستان شعبه دارم لذا پرسیدم شما چی کارهایی می توانید انجام بدهی و پاسخشان این بود که هیچ کار!
محمدیان می گوید: سال گذشته در سفر به ونزوئلا با مراجعه به شعبه بانک توسعه این پرسش را مطرح کردم که چه خدماتی قادر به ارایه هستید اما در کمال تعجب پاسخ شنیدم که هیچ خدماتی! به مسئولان این شعبه گفتم من در ونزوئلا به شما دلار می دهم و در عوض شما همین دلار را در ایران به من بازگردانید اما آن ها مدعی بودند که به دلیل تحریم حتی قادر به همین کار هم نیستند لذا باید پرسید پس تاسیس یک شعبه که هیچ خدماتی قادر به ارایه نیست در این کشور چه معنایی دارد؟

چالش تولید
رییس کمیسیون صادرات ضمن ابراز نگرانی ادامه می دهد: متاسفانه امروز در مراودات اقتصادی با دنیا در ماندیم.
محمدیان معتقد است ما باید قواعد بین المللی را بپذیریم لذا مهم ترین گام اول اینست که ما با بانک های دنیا وصل بشویم تا هم در توسعه صادرات هم در توسعه صنعتی موفق باشیم.
عضو هیئت رییسه اتاق بازرگانی مشهد با اشاره به این نکته که بیش از یک دهه هیچ بازسازی در صنایع انجام نشده است ادامه می دهد: متاسفانه از آن جایی که تحریم هستیم و ماشین آلات وارد نمی شود لذا این صنعتی که امروز در اختیار داریم متعلق به یک دهه قبل است لذا چطور می توانیم با کشور های دیگر رقابت کنیم؟
وی با بیان اینکه در بسیاری از زمینه ها مانند تکنولوژی ،ماشین آلات و انرژی چالش داریم ادامه می دهد: امروز مهم ترین چالش ما نیروی انسانی است که دیگر کارگر هم نداریم البته شاید کار هنوز باشد اما انگیزه برای کار در آن ها وجود ندارد.
محمدیان می گوید: در کنار این چالش ها بحث مهاجرت نیز مطرح است زیرا من به عنوان کارفرما قادر به تامین کارگر نیستم و آنقدر سرعت تورم زیاد است که در صورت افزایش دو بار حقوق در سال هم قادر به جلب رضایت کارگر نمی شوم.
عضو هیئت رییسه اتاق بازرگانی مشهد ادامه می دهد: ما باید به دنیا و بازار های جهانی متصل باشیم.
وی تاکید می کند: اگر ما به پیمان های شانک های و اوراسیا و بریکس پیوستیم ولی به« اف.ای.تی.اف» ( FITF) وصل نباشیم لذا هیچ یک از این پیمان ها برای ما مزیتی نخواهند داشت چون ما به بانک های دنیا وصل نیستیم!
محمدیان یادآور می شود: متاسفانه این خودش بحثی است که چون تعرفه های ما صفر می شود و با آن ها واردات افزایش پیدا می کندو از طرفی ما نمی توانیم صادرات کنیم چون به بانک های جهانی وصل نیستیم.

مشکلات حمل کالاهای صادراتی
رییس اتحادیه صادرکنندگان خراسان رضوی نیز اظهار می کند: ما مشکلات زیرساختی برای صادرات به اوراسیا داریم به طور مثال در هزینه حمل و نقل با چالش مواجه هستیم و حمل و نقل گران بر قیمت کالا اثر می گذارد.
کاظم شیر دل اذعان می کند: از سویی رفع تعهد ارزی قیمت تمام شده کالا را افزایش می دهد و قطعا این سیاست ها ما را از این بازار ۱۸۰ میلیون نفری دور خواهد کرد بنابراین تا زمانی که سیاست ها و زیرساخت‌های کشور اصلاح نشود، نمی توان نتایج چندان مثبتی در این عرصه شاهد بود.
وی می گوید: در یک برهه ای در خراسان بود افزون بر ۲۰۰ واگن برای حمل کالاهای تولیدی در استان نیاز داشتیم زیرا تولیداتمان درانبار مانده بود لذا از وزیرراه درخواست کردیم تا با اختصاص ۲۰۰ عدد واگن مشکل را حل کنند.
رییس اتحادیه صادرکنندگان خراسان رضوی اذعان می کند: مسئولان راه آهن و اصحاب قدرت از آن جا که می خواستند شرکت های خصولتی خودشان را فعال کنند لذا توپ را در میدان بخش خصوصی انداختند و درحال حاضر بیشترین وارد کننده واگن رامی توان دید که دست افراد خاص است.
شیر دل بیان می کند: متاسفانه بخش نامه ها و قوانین راطوری برنامه ریزی کردند که اگر می خواهی گندم بیاوریم باید با «فله بر» حمل کنیم چون آقایان رفته بودند ۲۰۰ الی ۳۰۰ تا واگن فله بر خریده بودند یعنی برخی افراد قوانین را برای راه آهن جمهوری اسلامی ایران وضع می کنند!
رییس اتحادیه صادرکنندگان خراسان رضوی ادامه می دهد: متاسفانه ما در حوزه استاندارد نیز همین مشکلات را داریم زیرا بسیاری از کارمند های اداره استاندارد بازنشسته شده و یک شرکت آزمایشگاهی خصوصی راه اندازی کرده اند لذا وقتی نمونه جنس را به آن ها تحویل می دهیم معمولا در مرحله نخست آن را رد می کنند و این در حالی است که ما برای آزمایش نمونه باید یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه کنیم لذا برای بار دوم که نمونه را ارسال می کنیم در حالی که از همان جنس و همان انبار و همان واگن قبلی است اما این بار تائید می شود!

ضرورت پیوستن به کنواسیون های بین المللی
رییس اتحادیه صادرکنندگان خراسان رضوی ادامه می دهد: حاکمیت باید وارد کنوانسیون بین المللی شود زیرا در این صورت می تواند از واگن سازی اراک بخواهد طبق قوانین بین المللی نسبت به تولید واگن اقدام کند اما متاسفانه بااین که در حال حاضر واگن سازی اراک آماده تولید است ولی چون ما عضو کنواسیون های بین المللی نیستیم قادر به انجام این اقدام نیست.
وی با تاکید بر این موضوع که باید زیر ساخت های صادرات برای صادرکننده فراهم باشد می افزاید: زیر ساخت های صادراتی دست بخش خصوصی نیست و لذا وظیفه حاکمیت است تا نسبت به سر و سامان دادن آن اقدام کند.
شیر دل اذعان می کند: دولت، وزرات راه و هم چنین راه آهن جمهوری اسلامی باید وارد کنواسیون های بین المللی شود و برای این حوزه هزینه کند زیرا وقتی این اتفاق افتاد ما با ترکمنستان و ازبکستان فرقی نخواهیم داشت و لذا واگن های آنها و واگن های ما می توانند در مسیر های بین المللی تردد کنند و این موضوع به دلیل رقابتی شدن به تسهیل در اجاره واگن ها می انجامد در حالی که هم اکنون واگن های ما اجازه تردد ندارند.