چندی پیش دو آمار تکان دهنده از سوی آموزش و پرورش استان اعلام شد. آمارهایی که به خوبی نشان می دهد باید در بحث «عدالت آموزشی» تجدیدنظر اساسی صورت بگیرد. 40 هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل در استان خراسان رضوی یکی از این آمارها بود. با آن که این روزها به برگزاری امتحانات نوبت اول نزدیک می شویم اما 40 هزار دانش آموز استان هنوز در هیچ مدرسه ای ثبت نام نکرده اند و باید آن ها را جزو ترک تحصیل کرده ها قلمداد کنیم. آمار دیگری که اوایل سال تحصیلی اعلام شد، بهره مند نبودن 40 درصد دانش آموزان استان از سامانه شاد بود، اتفاقی که بدون شک معلول شرایط نامناسب اقتصادی و البته همه گیری کروناست.

پاییز هزار رنگ، «دیزباد» را در آغوش کشیده است. گنجشک ها باغ های دیزباد در کوه بینالود را روی سرشان گذاشته اند. اینجا در ۸۰ کیلومتری جاده مشهد- نیشابور، اهالی یادشان مانده کاری نکنند که به قانون زمین بر بخورد.

سال ۹۶ پس از خودکشی دو دختر نوجوان در اصفهان، امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس و استاد دانشگاه در گفتگو با «انتخاب» در پاسخ به این سوال که آیا اتفاقات اینچنینی می‌تواند به یک اپیدمی تبدیل شود، با تایید این موضوع ‏گفت: یکی از عوامل خودکشی از بین رفتن قبح مسئله است؛ خودکشی یک بیماری است که می‌تواند در نسل جوان اپیدمی ‏شود. وقتی نسل جوان بگوید برای چه زنده ایم، وقتی ۲۷.۵ درصد فارغ التحصیلان دانشگاه بیکارند این موضوع ناامیدی به ‏همراه می‌آورد. ‏

«تور استانبول، ویژه تزریق واکسن کرونا»؛ عنوانش آن‌قدر جذاب است که ممکن است خیلی‌ها را وسوسه سفری متفاوت به کشور همسایه کند؛ به ویژه آن‌که به نظر می‌رسد کشور ما به دلیل مشکلات ناشی از تحریم در خرید واکسن، احتمالا چندماه دیرتر از کشورهای همسایه، واکسیناسیون کرونا را آغاز خواهد کرد. روز گذشته انتشار این آگهی در فضای مجازی، برای خیلی‌ها وسوسه‌انگیز شد و ما هم رد آن را زدیم تا ببینیم ماجرایش چیست.

«مامان پاشو از خواب، کلاست دیر شد زود باش حاضری ات رو بزن» جزو جمله هایی است که این روزها زیاد در خانه های ما شنیده می شود و مادران سعی دارند تا در این شرایط کرونایی همگام با فرزندان خود با آموزش آنلاین کلاس های درس پیش روند و نقش خود را در فرایندآموزش فرزندان به خوبی ایفا کنند.

برای ایجاد بستر مناسب در حوزه فرهنگ لازم است بازگشت و بازنگری نمود...یادداشت های سینمایی در صدد آن است که این گونه موارد را بازخوانی نموده و آن ها را در اختیار مخاطبان قرار دهد.

تاریخ ایران، حتی تاریخ معاصر آن، مشحون از رویدادها و شخصیت‌هایی است که بسیاری از ما، رد و نشانی از آن‌ها نداریم و از افتخارات و تأثیری که بر جامعه ما گذاشته‌اند، بی‌خبریم. این مسئله، به‌ویژه زمانی که محوریت روایت تاریخی، با بانوان باشد، کمتر محل توجه بوده‌است؛ با این حال، تاریخ آن‌قدرها هم ظالم نیست که بخش مهمی از بازیگران خود را به بوته فراموشی بسپارد.

همچنان دغدغه های فردای فرهنگ در جان و روان مان هست...

شب عروسی وقتی پدرم دستم را در دستان شایان گذاشت با بغض و اندوه گفت: راضیه جان با لباس سفید به خانه بخت می روی با کفن هم باید بیرون بیایی!! اگر زندگی با نو نساخت سعی کن تو با زندگی بسازی و آن شب تنها چیزی که به ذهنم خطور نکرد ترک کردن خانه بخت با کفن جگر گوشه ام بود.