خاتون شرق - مراسم یادبود و تدفین امانی دکتر اسلامی ندوشن در کانادا، در اردیبهشت 1401 و شاید چند روز پس از درگذشت این استاد ادبیات فارسی برگزار گردید. زمان برگزاری این مراسم، با نیمه شب ایران مقارن بود و خیلی‌ها در ایران این مراسم را از طریق یوتیوب به صورت زنده دیدند و بعضی هم چون اینترنت در ایران ضعیف است به صورت ویدیویی، بعدا آن را تماشا کردند. فضای برگزاری مراسم، جایی شبیه به لابی یک هتل یا یک سالن رستوران معمولی بود و البته با اینکه حدود ساعت 5 بعد از ظهر مراسم آغاز شد محیط نور کافی نداشت.

خاتون شرق - تقریبا همه اسم زندان باز را شنیده‌اند. در این نوع مجازات، محکوم، روزها را آزاد است که برود کار کند و به فعالیت عادی زندگی‌اش برسد اما شب باید خود را به زندان معرفی کند و احیانا شب را در زندان بسر برد.

خاتون شرق - نیشابوری‌هایی که حدود سن و سال مرا دارند، حسین چرخی را یادشان می‌آید. یک مرد میانه سال سیه چرده‌ی کوتوله و بسیار وحشی که قتل عمد یکی از جرایمش بود. او تقریبا همیشه در زندان بود و اگر مدتی بین زندان‌هایش در بیرون دیده می‌شد از بی‌حوصلگی پلیس یا گم و گور شدنش و استیصال مأموران در یافتنش بود.

خاتون شرق - داستان تصادف من مثل آب رحمت‌آباد بود که همیشه در جریان بود و هیچ‌وقت تمام نمی‌شد. حدود 15 روز پس از اینکه وارد زندان شدم، گفتند لباس بپوش برویم دادگاه.

خاتون شرق - روزهای اول، اگر چه به سختی اما می‌گذشت و من رفته رفته به محیط زندان خو می‌گرفتم. هیچ خبری از پرونده‌ی تصادفم نمی‌شد و من در بی‌خبری از وضعیتم، روز به روز، حالم بدتر می‌شد.

خاتون شرق - نه حالا و نه در گذشته، هیچ‌وقت مرسوم نبوده که راننده‌ی یک خودرو که دچار تصادف شده را مستقیما به زندان ببرند، ولی در صبح بسیار سرد ششم آذرماه 1360 که من یک راننده‌ی تازه‌کار و 18 ساله بودم، این اتفاق افتاد و ماجراهایی پس از این اتفاق، رقم خورد که شنیدن آن شاید جالب، شاید عبرت‌انگیز و شاید هم قابل تأمل باشد.

خاتون شرق - شعر در جامعه معاصر در ابتدا متأثر از شعر کلاسیک است. در بهترین هنرمندان معاصر نوعی تأثیر و تأثر وجود دارد اما به‌مرور هنرمند جامعه معاصر با شناخت کامل هنر و آگاهی از اصول، فن، نوآوری و کشف به استقلال می‌رسد و طوری باهنر عجین می‌شود که خود را در خدمت هنر و جامعه می‌یابد.

خاتون شرق - «نویسندگی » نه به معنای نوشتن مکاتبات رایج ، بلکه به شکلی که حامل پیامی خاص است و به انگیزه ی برقرار نمودن ارتباطی مشخص با مخاطب در قالب‌هایی مانند داستان، شعر ، نمایشنامه و ... اطلاق می‌شود .

خاتون شرق - من نویسنده ی تاریخی نیستم، داستان نویس یا شاعر یا روزنامه نگار هم نیستم؛ آن چه که می نویسم را می بینم و از تأثیراتی است که جامعه بر من می گذارد یادداشت بر می دارم و می نویسم.