نخستین روزی که وارد شهر ووهان شدم، چینی ها بسیار هراسان شده و برای از دست دادن جان شان احساس خطر کردند. آن ها درمدت چند روز تلفات زیادی دادند.

مردم ایران سالهاست با مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دست به گریبان هستند، تحریم ها از یک سو و به دنبال آن افزایش قیمت دلار و گرانی ها و برخی تفکرات و البته ناکارآمدی ها هم از سوی دیگر موجب شده است در این سال ها مردم کمتر نشاط جمعی را تجربه کنند، اخیراً هم شیوع ویروس کرونا مزید بر علت شده و بیش از پیش افراد جامعه را به سمت ناامیدی و اضطراب سوق می دهد. در چنین شرایطی تنها چیزی که مردم به آن نیاز دارند بالا بردن روحیه به واسطه افزایش نشاط و شادی است.

صنم نافع، متولد متولد ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در تهران، کارشناس ارشد روابط بین الملل از دانشگاه علامه طباطبایی شعر را از سال ۸۹ به صورت درست و حرفه ای شروع کرد. اولین کتابش سال ۹۲ چاپ شد تا به حال چهار مجموعه شعر ، یک کتاب ترجمه اشعار ترکی و ترانه های ترکی استانبولی به فارسی و یک‌رمان ترجمه شده از اورهان مال دارد. وی به غیر از شعر کار ترجمه انجام میدهد و همچنین مدرس و مترجم ترکی استانبولی

درباره برخی موارد کلی در حوزه ادبیات و خصوصاً تعریف شعر، نظرها متفاوت است اما به نظر می رسد ما نمی خواهیم به یک تعریف مشخص و مشترک دست پیدا کنیم.

هنر تئاتر در دوران اخیر مورد کم توجهی خاص قرار گرفته است. به همین مناسبت پرداختن به این هنر و سخن گفتن درباره آن یک نمود فرهنگی در خود به دنبال دارد. قصد داریم در این باره بیشتر کنکاش نماییم.

همچنان که در نگره تغییرات شعر امروز به چالش ها می نگریم می بینیم که شعر زنان جای بسیاری را به خود اختصاص داده است و در این میان تفاوت ها در کنار دغدغه های روحی موجب شده در کنار این تعدد؛ معدود زنانی باشند که به شکل ویژه دست به خلق اثر می زنند و آن را ارائه می دهند.حمیده منصوری سپیدسرایی است که از این دست است و از بسیاری محدوده ها نیز عبور کرده است.

برای ساخت بستر مناسب فرهنگی لازم است همه ی بازوهای کارآمد را به کار بست و از توانمندی های آنان بهره جست. پهلوانی یک شاخصه فرهنگی اصیل در جهان و ایران است به همین مناسبت با نوه پهلوان شورورزی، دکتر امین رشیدلمیر در این باره به گفت و گو پرداختیم. و لازم است بدون دخالت دادن نگاه های سیاسی شاخصه های اصیل اجتماعی را برای بازسازی کشورعزیزمان ایران به کار بگیریم.

نقاشی‌خط هنري که کمتر به آن پرداخته‌شده است. در اين گفت و گو به شکل مختصر سعي داريم به اين هنر اشاره‌ای نماييم. و به حرف های هنرمند جوانی که به صراحت می‌گوید: من از مطرح کردن خود واقعي ام هر آن چه که هستم ترسي ندارم. گوش فرا دهیم و از هنر سقاخانه و پیشکسوتانی چون ژازه طباطبایی و فرامرز پیلآرام را لااقل در حد ذکر نام یاد نماییم.

«یکی از معلم‌هایش گفته بود تو همه‌ چیزت خوب است و فقط عیبت این است که نقاشی می‌کنی! چون سهراب سر کلاس نقاشی می‌کشید. قریحه‌اش را داشت و سر هر درسی مشغول نقاشی بود. البته این حرف را معلم نقاشی نگفته بود ها!»