خاتون شرق - «روزنامه مسافرت نیشابور»ِ جناب آقامحمد عتیقه‌چی، از آنجا که وی مرتبه‌ای در حوزه معرفتی تصوف داشته و در جایگاه رئیس صوفیان ذهبی اردبیل بوده است، نماینده‎ای بر نگرش و بینش این گروه از جامعه ایرانی اواخر دوره قاجاریه، پیرامون سفر و زیارت به شمار می‌آید و از دریچه بازکاوی در پیشداشته‌های فرهنگی نیشابور، از دیدگاه کشش‌های گردشگری عارفانه-صوفیانه، شایان نِگَرورزی است.

خاتون شرق - باید از نویسنده «روزنامه مسافرت نیشابور» سپاسگزار بود؛ او می‎توانست فقط به این سفر برود و برگردد و هیچ ننویسد. امّا و اکنون؛ سفرنامه‌ای در این اندازه، پُراطلاع، در اختیار ما گذاشته است. سفرنامه‌نویس ما از روحیات مردم نیشابور و نواحی آن، فراوان سخن گفته، گزارش‌هایی از سرگذشت بناهای زیارتگاهی منطقه به‌دست داده که ارزش فوق‎العاده‎ای دارند. این نکات، همیشه می‌تواند روشنگر برخی از نقاط ابهام در تاریخ و جغرافیای ما باشد.

خاتون شرق - «دروازه قرآن» در پایین‌دست، چشم‌ را می‌نوازد. اندکی بالاتر امّا بقعه‌ای‌ست بر دامنه کوه صبوری، با گنبدی نقش‌دار و زمینه‌ غالب فیروزه‌ای، از لابلای حلقه سبز درختان خودنمایی می‌کند. شیرازیان، «بابا کوهی»َش می‌خوانند. اینجا آرامگاه ابومحمد علی بن عبدالله/ یا محمد، معروف به ابن باکویه یا باباکوهی شیرزای است.