سالهاست کمتر رمان ایرانی ای توجه ام را جلب می کند.
زبان و ادبیات هر سرزمین، برآمده از خاستگاه عقلی و رشدی آن سرزمین است. در این راستا، نویسندگانی هستند که بر اساس تعلیم و تذهیب فردی، دارای شخصیت فکری ِویژه بوده و در راه تجربهیِ فضاهای جدید دست به تألیف آثار متفاوت میزنند.
مسیر و هدف خاصی را دنبال میکنم
با مترجم کتاب مادران سمی و والدین سمی ...مترجمی که به نظرم آینده ای درخشان را با کارهای خاص و خوب برای فرهنگ و ادب رقم زده است گفت و گوی مفصلی انجام داده ام. بخش اول این گفت و گو تقدیم شما عزیزان می شود. قابل به ذکر است با این که خانم فتحی سال هاست از ایران رفته اند اما کارها و کارنامه کاری ایشان نشان می دهد که همچنان عاشقانه در هوای و حال ایران و مردم سرزمین اش باقی مانده است و نفس می کشد و همچنان مثل هر ایرانی عاشق به سرزمین اش برای زبان فارسی در حال تلاش و کوشش است.