اینکه جبر زمانه، سختی روزگار، کینه و عقده‌های بزرگترها کودکی دخترانمان را بر باد می‌دهد، دردی است که‌ هر روزه و در جای‌جای کشورمان تکرار می‌شود! زن با صدایی که انگار از ته چاه در می‌آید جلوی پاهای دکتر زانو می‌زند و با التماس از دکتر می‌خواهد جان دخترش را نجات دهد، اما دکتر بی‌اعتنا به او با شتاب به طرف اورژانس می‌رود.

«من هم آزار دیده‌ام». «کسی در تاریکی، به بدنم دست زد»، «دوستی که به او اطمینان داشتم در خانه‌اش به من نوشیدنی مسموم خوراند و به من تجاوز کرد». «معلم مدرسه‌ام، در ماشین من را‌ آزار داد». «آقای وکیل خبره و سرشناس، ‌در دفترش دستانش را روی تنم گذاشت». «کسی به من دست‌درازی کرد» و... .