«غالب ازدواج‌ها در سنین بین 20 تا 30 سال اتفاق می‌افتد بر اساس این آمار‌، می توان نتیجه گرفت بیش از 60 درصد پسرهای 20 تا 30 ساله در ایران مجرد هستند.» این آمار تا حدودی نشان‌دهنده از بین رفتن روند طبیعی نهاد خانواده و ازدواج در ایران است که قطعا تبعات اجتماعی خاص خود را به همراه دارد. با تعویق در وقوع ازدواج، یکی از نیازهای فطری نسل جوان بی‌پاسخ می‌ماند و تبعات فردی و اجتماعی بسیاری را به‌دنبال می‌آورد؛ پیدایش یاس و ناامیدی و بالاخره افسردگی، بروز خلا عاطفی و احساس تنهایی از جمله تبعات نامطلوب تعویق در وقوع ازدواج است که در زمان حاضر به یک هشدار جدی اجتماعی در ایران تبدیل شده است.